
งานวิจัยกรรมวิธีการผลิตตัวดูดซับโลหะหนักจากเศษสับปะรด
งานวิจัยกรรมวิธีการผลิตตัวดูดซับโลหะหนักจากเศษสับปะรด
อนุสิทธิบัตร เลขที่ 10010 เรื่อง กรรมวิธีการผลิตตัวดูดซับโลหะหนักจากเศษเหลือทิ้งสับปะรด
ที่มาของงานวิจัยกรรมวิธีการผลิตตัวดูดซับโลหะหนักจากเศษสับปะรด
ข้อมูลเบื้องต้น ความสำคัญของปัญหา
ปัญหาจากเศษเหลือทิ้งทางการเกษตร โดยเฉพาะสับปะรดหลังฤดูเก็บเกี่ยวมักจะเกิดขึ้นตลอดทั้งปี จนทำให้เกิดการหมักและเน่าเสียเป็นแหล่งเพาะพันธุ์จุลินทรีย์ และส่งผลให้เกิดการระบาดของโรคพืชหลายโรคในฤดูฝนได้ เช่น โรคยอดเน่า โรคโคนเน่า โรครากเน่า เป็นต้น แนวทางหนึ่งที่เป็นการประยุกต์ใช้ประโยชน์เศษเหลือทิ้งทางการเกษตร คือ การนำมาใช้เป็นตัวดูดซับโลหะหนัก ทั้งนี้ ถ้าสามารถนำเทคโนโลยีที่มีประสิทธิภาพ และราคาไม่แพงมาใช้ก็จะเป็นการส่งเสริมการกำจัดโลหะหนักในชุมชนได้มากยิ่งขึ้น ดังนั้นจึงทำให้การประดิษฐ์นี้ประยุกต์ใช้ประโยชน์จากสับปะรดเหลือทิ้งทางการเกษตร เพื่อนำมาผลิตเป็นตัวดูดซับโลหะหนัก และเป็นการเพิ่มคุณค่าให้กับเศษเหลือทิ้งในภาคการเกษตรได้
สรุปเทคโนโลยีของงานวิจัยกรรมวิธีการผลิตตัวดูดซับโลหะหนักจากเศษสับปะรด
เทคโนโลยีนี้ประกอบด้วยการเตรียมตัวดูดซับจากเศษเหลือทิ้งส่วนต่างๆ ของต้น ผลหรือใบของสับปะรดที่ผ่านกรรมวิธีดัดแปร พบว่ามีความสามารถในการดูดซับโลหะหนักตะกั่ว นิกเกิล และแคดเมียมจากสารละลายน้ำเสียสังเคราะห์ได้ดีกว่าตัวดูดซับที่ไม่ผ่านการดัดแปร และดีกว่าการใช้ถ่านกัมมันต์เป็นตัวดูดซับ
จุดเด่นของเทคโนโลยีงานวิจัยกรรมวิธีการผลิตตัวดูดซับโลหะหนักจากเศษสับปะรด
• กรรมวิธีการผลิตตัวดูดซับโลหะหนักจากเศษสับปะรด
• ตัวดูดซับโลหะหนักจากเศษสับปะรด
• เป็นการเพิ่มคุณค่าและมูลค่าจากการใช้วัสดุทางการเกษตรจากสับปะรดที่มีอยู่ทั่วไปในประเทศไทย
• สามารถนำไปใช้ในบ่อบำบัดของโรงงานหรือแหล่งน้ำธรรมชาติได้ง่ายและสะดวก
ความร่วมมือที่เสาะหา
เสาะหาผู้รับอนุญาตใช้สิทธิ
CR thailandtechshow