รูปแบบของสัญญาอนุญาตให้ใช้เครื่องหมายการค้า

โดยทั่วไปนิยมทำสัญญาอนุญาตให้ใช้เครื่องหมายการค้า 3 รูปแบบ คือ

1.สัญญาอนุญาตให้ใช้สิทธิโดยไม่เด็ดขาด (NON-EXCLUSIVE LICENSING AGREEMENT)

2.สัญญาอนุญาตให้ใช้สิทธิแต่ผู้เดียว (SOLE LICENSING AGREEMENT)

3.สัญญาอนุญาตให้ใช้สิทธิโดยเด็ดขาด (EXCLUSIVE LICENSING AGREEMENT)

สัญญาอนุญาตให้ใช้สิทธิโดยไม่เด็ดขาด

หมายถึง สัญญาที่เจ้าของเครื่องหมายการค้า อนุญาตให้ผู้อื่นใช้สิทธิในเครื่องหมายการค้าของตน แต่เจ้าของเครื่องหมายการค้ายังมีสิทธิอนุญาตให้บุคคลอื่น ๆ นอกเหนือจากผู้ได้รับอนุญาตให้ใช้สิทธิคนก่อน ใช้สิทธิในเครื่องหมายการค้านั้นได้อีก รวมทั้งเจ้าของเครื่องหมายการค้าก็ยังคงมีสิทธิใช้เครื่องหมายการค้านั้นเอง

สัญญาอนุญาตให้ใช้สิทธิแต่ผู้เดียว

หมายถึง สัญญาที่เจ้าของเครื่องหมายการค้า อนุญาตให้ผู้หนึ่งผู้ใดใช้สิทธิในเครื่องหมายการค้าของตนแต่ผู้เดียว แต่ตัดสิทธิเจ้าของเครื่องหมายการค้าที่จะอนุญาตให้บุคคลอื่น ๆ ใช้สิทธิในเครื่องหมายการค้านั้น แต่เจ้าของเครื่องหมายการค้ายังคงมีสิทธิใช้เครื่องหมายการค้านั้นเอง

สัญญาอนุญาตให้ใช้สิทธิโดยเด็ดขาด

หมายถึง สัญญาที่เจ้าของเครื่องหมายการค้า อนุญาตให้ผู้หนึ่งผู้ใดใช้สิทธิในเครื่องหมายการค้าของตนแต่ผู้เดียวเท่านั้น โดยที่เจ้าของเครื่องหมายการค้าเองก็ไม่มีสิทธิใช้และไม่มีสิทธิอนุญาตให้บุคคลอื่นใช้เครื่องหมายการค้านั้น

สัญญาอนุญาตให้ใช้สิทธิในเครื่องหมายการค้านี้ เป็นการอนุญาตให้บุคคลอื่นใช้เครื่องหมายการค้ากับสินค้าของผู้รับอนุญาตโดยมีเงื่อนไขหรือข้อกำหนดในการให้เจ้าของเครื่องหมายการค้าสามารถควบคุมคุณภาพสินค้าของผู้รับอนุญาต ฯ ได้อย่างแท้จริง แต่ถ้าหากในสัญญา ฯ มิได้มีข้อความดังกล่าว หรือระบุว่าผู้รับอนุญาตจะต้องรับสินค้ามาจากเจ้าของเครื่องหมายการค้าเพียงแห่งเดียวเท่านั้น กรณีนี้ไม่อยู่ในข่ายจดทะเบียนสัญญาอนุญาต ฯ ต่อนายทะเบียน

ทั้งหมดนี้คือ การจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าภายหลังจากที่เครื่องหมายการค้านั้นได้รับการจดทะเบียนแล้วว่ามีการจดทะเบียนอะไรบ้างโดยกว้าง ๆ เพื่อที่ท่านจะได้ทราบถึงการจดทะเบียนที่อาจเกิดขึ้นกับเครื่องหมายการค้าของท่านในอนาคตข้างหน้า จะได้ดำเนินการให้ถูกต้องไม่สูญเงินค่าธรรมเนียมไปเปล่า เพราะเหตุที่นายทะเบียนไม่อาจอนุญาตให้จดทะเบียน